BADEM

Bademin anavatanı Çin ve Orta Asya'dır. Asya ile Avrupa arasındaki İpek yolunda bademin seyyahlar tarafından yendiği bilinmektedir. Seyyahlar bademi bu yol vasıtasıyla Yunanistan,Türkiye ve Orta Doğuya getirilmişlerdir. Uzun yıllardır Akdeniz kıyılarında özellikle İspanya ve İtalya'da badem yetiştiriciliği yapılmaktadır. Botanik açıdan kiraz, erik ve şeftali ile aynı familyada yer almaktadır. Badem, kayısı ve şeftali gibi bazı meyve türleri binlerce yıl önce Türkiye'ye getirilmiştir. Yıllarca sadece tohumla üretilmesinden dolayı, çok geniş bir çeşitliliğe sahip tir. Bunun, yanı sıra diğer ülkelerden yurdumuza Teksas, Nonpareil gibi badem çeşitleri getirilmiş ve üretimi yapılmıştır. Türkiye'de Doğu Karadeniz'in kıyı bölgesi ile çok yüksek yaylalar dışında her yöresinde badem yetiştirilmektedir. Badem yetiştiriciliği ülkemizde Ege Bölgesinde yoğunlaşmış olup, bunu Akdeniz, İç Anadolu ve Marmara Bölgeleri izlemektedir. Özellikle Ege ve Akdeniz bölgelerinde Türkiye badem üretiminin üçte ikisi üretilmektedir.
• - Erken meyveye yatar.
• - 2-3 yaşında ürün gösterir.
• - 4-5 yaşında ekonomik verime yatar. İleriki yıllarda verim artarak devam eder.
• - Başka meyve ağaçlarına nazaran toprak seçmez. Pahalı meyve olması yönüyle üretici açısından avantajlıdır.
• - Badem diğer meyve türlerine nazaran hastalık ve zararlılara karşı tahammüllü olması , kireçli ve vasıfsız topraklara uyum sağlaya bilmesi , yeşil iken ( çağla ) de pazar bulabilmesi , hasattan sonra pazarlamak için bekletilme şansı olması , sulama imkanı olmayan arazilerde yetiştirilebilecek en iyi meyve türüdür. ( sulama şartlarında daha iyi ürün almak mümkündür )     
• - Erozyon kontrolünde ideal meyve türü olan bademin yapısında reçine olmaması yangına karşı bir avantajdır.
• - Hububat üretimi yapılan bölgelerde süne parazitlerinin çoğalmasını önler , özellikle kıraç arazileri değerlendirme bakımından ideal bir alternatif üründür.